'Do you want to race me when the light is green,' vraagt een onbekende mij voor het stoplicht op campus terwijl ik onderweg ben naar the office of the bursar om nog wat dingen te betalen. 'No.' 'Why not, afraid?' 'Euhm, no I just don't feel like winning.' Nee dat zei ik niet hoor :P Ik zei, 'I have to go the other way,' maar dat klinkt minder spannend. Ik was wel verbaasd door zijn vraag. Zulke dingen komen dagelijks voor. Mensen beginnen de raarste gesprekken tegen je zonder dat je ze ooit eerder hebt gezien.

Nog zoiets geks. Gister ben ik uitgelachen door Scott, een van de studenten die hier een bijbaantje heeft als opzichter van de hall. Ik vroeg hem hoe je moest antwoorden als mensen hier: What's up tegen je zeggen. De eerste week hebben we allemaal geloof ik wel honderd keer op een dag geantwoord met: 'Fine.' Dat bleek niet het juiste antwoord te zijn. Volgens Scott willen mensen helemaal niet weten hoe het met je gaat: 'What's up' betekent gewoon 'hey'. Wist ik veel. Dus nu zeggen we de hele tijd maar What's up terug. Beetje apart of niet? Rob heeft de oplossing bedacht! Hij zegt gewoon de hele tijd 'What's up' tegen mensen voordat ze het tegen hem kunnen zeggen. Zo kan hij horen wat zij antwoorden, en dan neemt hij dat over, haha!

Deze week heb ik in totaal negen keer college gehad. Dat aantal is niet meer voorgekomen sinds de middelbare school! Het was wel erg leuk. Ik volg de volgende vakken:

The American Presidency

Contemporary Poltical Thought (politieke concepten van de 20ste eeuw)

Rhetoric of Peace (Journalistiek/Politiek vak)

Hollywood and the Social Construction of Crime (Wist je dat the Lion King eigenlijk alleen maar om kapitalisme draait?)

Ik heb echt een verschrikkelijk bedrag uigegeven aan boeken, en dan ook nog te bedenken dat ik ze ook nog moet lezen...Daarnaast heb ik ook al een discussie met een Amerikaan in Rhetoric of Peace class gehad;) Het kwam erop neer wat mensen vonden wat vrede betekent. De jongen zei dat het hem niet zo veel kon schelen wat er in Irak gebeurde, zolang hij in dit land maar vrede had, en vooral vrede met zichzelf had, out of sight, out of mind. Toen heb ik hem gezegd dat als ik hem was dat ik me maar wel even schuldig zou voelen voor die oorlog. In ieder geval het werd een beetje lelijk en toen ging hij zijn overheid de schuld geven etc. etc.

Vandaag vroeg mijn leraar van the American Presidency wie er wisten wie de president van Zimbabwe is. Rob en ik antwoordden tegelijkertijd: 'Mugabe'. De rest van de klas zei niets. De meeste Amerikanen weten echt niet zo goed wat er zich afspeelt in de rest van de wereld, en dat schokt me toch soms wel, al had ik het net zo goed kunnen verwachten. Wat me het meest opvalt is dat ik niet besef dat ik een studie volg over dit land en deze mensen.

Zojuist zijn Susan, Marjan, Rob en ik naar de hoogste San Francisco Peak geweest. Het is tevens de hoogste berg in Arizona, zo'n 4 km hoog. We zijn met een skilift naar boven gegaan en het uitzicht was echt geweldig. We konden zelfs de Grand Canyon in de verte al zien. Het weer is hier nog steeds mooi, en ik hoop dat het dit weekend ook zo blijft.

Tot snel!

kus Ingrid