Vandaag ben ik vertrokken uit Flagstaff. Het was echt niet leuk. Ik had nog heel graag langer willen blijven. Ik heb hier veel vrienden gemaakt, en ook veel van hen zal ik waarschijnlijk nooit meer zien. Ik heb heus wel zin om naar Nederland te gaan, maar ik moet heel eerlijk bekennen dat dit nu mijn thuis is geworden. Op dit moment zit ik nu in San Diego, maar daar later meer over.

Ik heb deze week al mijn finals gemaakt, en ze zijn erg goed gegaan. Gisteravond hadden we nog pizza's besteld met een hele groep mensen. En met het afscheid nemen kon ik het maar amper droog houden. Susan is gister al uitgecheckt, en we moesten de kamer weer in de oorspronkelijke vorm terug zetten. Ik voelde me niet meer thuis in mijn eigen kamer, alle spullen waren 's middags al ingepakt dus..

Die avond ben ik dan ook maar naar Rob zijn kamer gegaan. Ik moest afscheid nemen van mijn twee vriendinnetjes uit Chili, en ook van Max, een jongen uit Phoenix die ik nog maar twee maand ken, maar die al snel onze vriend is geworden. We kwamen er nog achter dat Rob en ik in hetzelfde hostel als Andrea, Makko en Marjan zitten in LA. We hebben allemaal apart van elkaar geboekt, behalve Andrea en Makko dan. Op dinsdagavond zijn we er allemaal, wij komen dan aan, en de rest gaat woensdag weg. Dus wat we gaan doen is dinsdagavond nog een gezellige avond samen organiseren in ons hostel in LA. Susan en Peter komen dan ook, net zoals Kate & Katie, twee vriendinnen uit Groningen. Zij zijn dan ook in LA. Zo hebben we een deel van het afscheid toch weer weten uit te stellen...

Vanochtend was ik al vroeg op, rond half 10 zijn we richting Phoenix vertrokken. Rob en ik moesten eerst nog afscheid van David nemen, en dat was heel erg lastig. David heeft heel veel voor ons gedaan, en ons veel laten zien. Ik zal hem echt missen. Wij hopen dat hij snel een keer naar Nederland komt, en hij hoopt dat zij snel nog weer terug naar Phoenix of Flagstaff komen.. Ik weet het niet, ik kan niet zomaar even naar de VS. In ieder geval heeft hij beloofd een facebook account aan te maken...

Toen we richting Phoenix reden was ik nog niet bezig met de roadtrip, het wilde gewoon niet echt lukken. Op het vliegveld was het druk en wij waren laat. De vlucht duurde nog geen uur gelukkig. Eenmaal in San Diego zagen we dat het regende! Helaas.. Nog een andere tegenvaller was dat mijn band van de koffer was afgegleden, en iemand had mijn koffer zelf op slot gedaan. Ik kon hem niet meer open krijgen! Ik heb er zelf namelijk nooit een code opgezet: je mag de koffer niet op slot doen mbt vluchten in of naar de VS. We stonden al bij de US Airways bagage service, en die mevrouw, die overigens wel aardig was, begon al te praten over het openbreken van mijn gloednieuwe koffer :( Ze was met allemaal mensen aan het bellen, terwijl ik ondertussen maar begon te raden wat de code was, ik had immers maar 999 mogelijkheden. Iemand had mijn code van 000 naar een andere code verandert. Na ongeveer 5 minuten had ik de code per ongeluk geraden! Ik was zó blij, je wilt niet weten.

Rond een uur of 5 waren we in het hostel, vlakbij het enorme NBC (nationale tv zender) gebouw, misschien mag ik wel een rondleiding haha;). We zitten in downtown, en hebben al een beetje rondgelopen. Het is hier leuk maar het is nog moeilijk om te genieten. Er zitten hier veel jongeren uit verschillende landen, soort van Gabaldon. Ik ben blij dat Rob hier is, maar ik mis mijn vrienden. Ik hoop dat ik morgen allemaal leuke dingen ga doen om zo toch te genieten van mijn rondreis!!!

Liefs Ingrid